ღმერთს არც ერთი სულიერი არ ავიწყდება, ერთს ქოთნის კეთების უნარს აძლევს, მეორეს ლექსთა წყობის ისეთ ნიჭს მოჰმადლის, სხვისთვის რომ მიუწვდომელი მწვერვალია. აქეთ გამორჩეულები მეცნიერებისა თუ ტექნიკის დარგში, იქით - დიდი ორატორული მონაცემებით დაჯილდოებული პოლიტიკოსები თუ ფილოსოფოსები, აზრთა წვდომა და მომავლის ჭვრეტა რომ შეუძლიათ. არიან ისეთებიც, რაიმე ერთის ტალანტით კი არა, ცხოვრების მართალი წესით რომ განსხვავდებიან სხვათაგან. თუმცა, ნუ დაგვავიწყდება, რომ უფალმა ადამიანი თავის ხატად და სახედ შექმნა, ამიტომაც არსებობენ რჩეულები, რომელთაც მიწიერთათვის დამახასიათებელი ნიჭიც უხვად აქვთ და ამასთან, განსაკუთრებული მისია აკისრიათ და ამ მისიას კაცთა შორის სიყვარულის თესვა ჰქვია! ისინი არასდროს ყელყელაობენ, არავის აწუხებენ თავისი უნარ-ჩვევებით, წინ არავის ეღობებიან და მუდამ მომღიმარნი უჩუმრად აკეთებენ უფლისგან დავალებულ საკეთებელს - თესენ სიკეთეს, სიყვარულს, ყველგან და ყველასთან, შინაურთან თუ გარეულთან, მტერთან და მოყვარესთან, შვილებთან და გადამთიელებთან, სადაც ხელი მიუწვდებათ და სადაც არ მიუწვდებათ!
სანამ ჩვენს გვერდით არიან, ვთვლით, რომ ეს ასეც უნდა იყოს, დიახაც - ვამჩნევთ, დიახაც - გვიყვარს, მაგრამ სწორედ იმიტომ, რომ „ეს ასე უნდა იყოს", არ ვუფრთხილდებით, რაღაცას ვაკლებთ... იმ რაღაცას, რისი არც სახელი ვიცით და არც ის, რატომ და როდის დავაკელით...
მერე არის ტკივილი. ხედავ, გრძნობ, გაკლია... არ გყოფნის... გინდა და მაშინ ხვდები, რომ სწორედ ის დიდი სიყვარული გაკლია, არ გყოფნის, გინდა, რომელსაც არ გაუფრთხილდი, დააკელი რაღაც, რისი არც სახელი იცი და არც ის, როდის და რატომ დააკელი...
ერთ ასეთ კაცს დღეს 61 წელი შეუსრულდებოდა... მისი სახელია - გოგი დოლიძე!
თამაზ ჩიქვანაია
* * *
ქართველი მომღერალი გოგი დოლიძე დაიბადა 1954 წლის 5 სექტემბერს, ქალაქ თბილისში.
1961-71 წლებში სწავლობდა თბილისის 24-ე საშუალო სკოლაში, პარალელურად- სამუსიკო სასწავლებელში; 1976 წელს დაამთავრა თბილისის ი. ჭავჭავაძისსახელობის უცხო ენათა სახელმწიფო პედაგოგიური ინსტიტუტი ინგლისური ენის სპეციალობით.
გოგი დოლიძე მუშაობდა კინოსტუდია "ქართულ ფილმში" მეთოდისტად, "საქმედავტოტრანსში".
1979 წლიდან სიცოცხლის ბოლომდე - საქართველოს ტელევიზიის ხალხური შემოქმედების რედაქციაში რედაქტორად, უფროს რედაქტორად, 1989 წლიდან -ამავე რედაქციის განყოფილების გამგედ.
განსაკუთრებული პოპულარობა მოიპოვა 1980-90 წლებში, როგორც შესანიშნავმა სოლისტმა და პარტნიორმა. ხმის საუცხოო ტემბრი, დიდი დიაპაზონი, შესრულების გამორჩეული მანერა და მდიდარი რეპერტუარი მისი წარმატების საფუძველი გახდა. გოგი დოლიძე ერთნაირი მომხიბვლელობით ასრულებდა როგორც ხალხურ, ისე ქალაქურ და საესტრადო სიმღერებს.
1976-83 წლებში მღეროდა ფოლკლორულ ანსამბლ "ფაზისში", 1986 წლიდან კი ცნობილ ანსამბლ "ქართულ ხმებში". ამ ანსამბლთან ერთად გასტროლებით შემოიარა მრავალი ქვეყანა. გოგი დოლიძე ძირითადად მაინც საესტრადო სიმღერების შემსრულებელია. ამ ჟანრით გატაცება ხალხური სიმღერების მისეულ შესრულებაშიც აისახა და განსაკუთრებული ელფერი შესძინა. მისი საყოველთაოდ ცნობილი სიმღერებია: "ხმალი ავლესოთ ქართველებო", "რაც ამ ქვეყნად სიყვარული მეფობს", "კიდევაც დაიზრდებიან", "საშობაო საგალობელი" და სხვ. გარდაცვალების შემდეგ, 1999 წელს გოგი დოლიძე მეოცე საუკუნის საუკეთესო ქართველ მომღერალ მამაკაცად დაასახელეს. თბილისში, 24-ე სკოლის წინ, სადაც ის სწავლობდა, დაიდგა მისი ბიუსტი. 1978-85 წლებში იყო ანსამბლ "ფაზისის", 1986 წლიდან კი "ქართული ხმების" წამყვანი მომღერალი. საქართველოს დამსახურებული არტისტი, საქართველოს სახელმწიფო პრემიის ლაურეატი (სიკვდილის შემდეგ, 1998).
გარდაიცვალა 1996 წლის 8 მარტს. დაკრძალულია საბურთალოს სასაფლაოზე.
