ცნობილი კინორეჟისორი ოთარ დავითის ძე იოსელიანი დაიბადა 1934 წლის 2 თებერვალს.

დაამთავრა საკავშირო კინემატოგრაფიის სახელმწიფო ინსტიტუტის სარეჟისორო ფაკულტეტი. 1965-იდან თბილისის კინოსტუდია "ქართული ფილმის" რეჟისორია. 1984 მიენიჭა საქართველოს სახალხო არტისტის წოდება. გახლავთ შოთა რუსთაველის სახელობის სახელმწიფო პრემიის ლაურეატი.

1980-იანი წლების დასაწყისიდან ოთარ იოსელიანი საფრანგეთში მუშაობს, სადაც რამდენიმე დოკუმენტურ და მცირემეტრაჟიან ფილმს იღებს: 1984 წელს „მთვარის ფავორიტებმა" ვენეციის კინოფესტივალის ჟიურის სპეციალური პრიზი დაიმსახურა. იგივე პრემია მიენიჭა იოსელიანის ორ სხვა ფილმსაც - „და იყო სინათლე" (1989) და „ყაჩაღები. თავი VII" (1996). 1999 წელს ეკრანებზე გამოვიდა ოთარ იოსელიანის ახალი ფილმი „In vino veritas!", რომელშიც ის თავად ასრულებს ერთ-ერთ მთავარ როლს. 2010 წლის კანის კინოფესტივალზე არასაკონკურსო ჩვენებაში წარმოდგენილი იქნა რეჟისორის ახალი ფილმი „შანტრაპა".

ფილმოგრაფია:

„აკვარელი"(დოკ., 1958);

„საპოვნელა" (დოკ., 1959);

„აპრილი" (მ/მ, 1962);

„თუჯი" (დოკ. 1964);

„გიორგობისთვე" (1966) - ჟორჟ სადულის პრიზი, FIPRESCI-ს პრიზი კანის სკფ, (1968,);

„ძველი ქართული სიმღერა" (დოკ., 1969);

„იყო შაშვი მგალობელი" (1970 - პრიზი წლის საუკეთესო უცხოური ფილმისთვის, იტალია, 1972);

„პასტორალი" (1976 _ FIPRESCI-ს პრიზი ბერლინის სკფ, 1982);

„შვიდი პიესა შავ-თეთრი კინოსათვის" (1982);

„Euskadi -1982" (ბასკეთი) (დოკ., 1983);

„მთვარის ფავორიტები" (1984 _ ვენეციის 41-ე სკფ ჟიურის დიდი სპეციალური პრიზი, ვატიკანის პრიზი OCIC, ევროპული კინემატოგრაფიის პრიზი C.I.C.A.E. ბერლინი 1985);

„პატარა მონასტერი ტოსკანაში" (დოკ., 1988 _ SCAM-ის პრიზი წლის საუკეთესო ფრანგული დოკუმენტური ფილმისთვის, 1988);

„და იქმნა ნათელი" (1989 _ ვენეციის 46-ე სკფ ჟიურის დიდი სპეციალური პრიზი, 1989);

„პეპლებზე ნადირობა" (1992 _ იტალიელ კინოკრიტიკოსთა სპეციალური პრიზი, ვენეციის სკფ; CICAE-ს ევროპული პრემია, ბერლინის ხელოვნების აკადემიის პრემია 1992 წლის საუკეთესო კინონაწარმოებისათვის; იტალიის კულტურის სამინისტროს კომისიის პრემია; მოსკოველ კინოკრიტიკოსთა პრიზი 1992 წლის საუკეთესო უცხოური ფილმისთვის; პრემია 1992 წლის საუკეთესო სცენარისათვის, იტალია; ანდრეი ტარკოვსკის ფონდის პრემია, მოსკოვის XVIII სკფ; რუსეთის პრემია "ტრიუმფი", 1993);

„მარტოდმარტო, საქართველო" (დოკ., 1993-4), "ყაჩაღები. თავი VII" (1996 _ ვენეციის სკფ ჟიურის დიდი პრიზი რეჟისურისათვის, 1996, რუსეთის კინოაკადემიის პრემია "ნიკა" საუკეთესო რეჟისურისათვის, 1997);

„მშვიდობით, ხმელეთო" ("Adieu, plancher des vaches" - ("In vino veritas"), 1999, _ ლუი დელუკის პრიზი წლის საუკეთესო ფრანგული ფილმისთვის, მოსკოვის 2000წ კინოფეატივალის პრიზი „ოქროს ვერძი" საუკეთესო უცხოური ფილმისთვის, -ს პრიზი, კანის სკფ, 2000);

„ორშაბათის დილა" (2002) ბერლინის 2002წ კ/ფ ვერცხლის დათვი საუკეთესო რეჟისურისთვის, FIPRESCI;

„ბაღები შემოდგომით" (2006) Mar del Plata Film Festival-ის ჟიურის სპეციალური პრიზი.