„ბავშვობაში მუსიკას ვსწავლობდი, მაგრამ ჭირივით მეზარებოდა დაკვრა“, - ამის შესახებ კინორეჟისორი და სახალხო არტისტი მერაბ კოკოჩაშვილი ჟურნალ „თბილისელებთან“ მიცემულ ინტერვიუში საუბრობს.

„შეიძლება, ვყოფილიყავი მუსიკოსი. ოღონდ მუსიკოსი როგორ? მე თვითონ დავწერდი მუსიკას. ბავშვობაში მუსიკას ვსწავლობდი, მაგრამ ჭირივით მეზარებოდა დაკვრა. აქედან გამომდინარე, ვფიქრობ, რომ თავისი თვისებებით მუსიკა ყველაზე ახლოს არის კინოსთან. კინო ისე არის აგებული, როგორც მუსიკალური ნაწარმოები. კინოში იდეები და ინფორმაციები პირდაპირ არ უნდა იყოს მოცემული. უწყვეტად უნდა იყოს განცდა და მუსიკა - სწორედ განცდაზე აღებული ხელოვნებაა“, - აღნიშნა მერაბ კოკოჩაშვილმა.

წყარო :